WDARZENIA

Żona Władysława Krasińskiego, później Edwarda Raczyńskiego. Po śmierci pierwszego męża przeniosła się do Zakopanego i mieszkała tam 11 lat a jej willa „Adasiówka” (nazwana od imienia najstarszego syna) stała się jednym z ośrodków życia kulturalnego i towarzyskiego miasta. Właśnie z Adamem Róża stworzyła pierwszą prywatną kolekcję podhalańskiej sztuki ludowej w Zakopanem. W „Adasiówce” przeznaczyli na nią osobny pokój, nazywając go muzeum. Promowała miejscowe wzornictwo i zamawiała meble w zakopiańskiej Szkole Snycerskiej. Bywali u niej m.in. Paderewski, Sienkiewicz, Kossak i Siemiradzki, czy Modrzejewska. Po sezonie, gdy letnicy opuszczali Zakopane, Róża zaczytywała się w literaturze poważnej. Interesowała ją medycyna, historia, ekonomia a przede wszystkim polityka, a przy tym pogłębiała znajomość angielskiego. W 1886 r. poślubiła Edwarda Raczyńskiego. Dzięki jej staraniom, niezłomnemu charakterowi i mądrości udało się uratować majątek męża w Rogalinie przed bankructwem. Uratowała pałac i wspierała męża w tworzeniu galerii sztuki, którą można oglądać do dziś. Czytała krajowe i zagraniczne dzienniki, dyskutowała na społeczne i polityczne tematy z ludźmi przygotowującymi się do objęcia władzy w Polsce, gdy kraj odzyska niepodległość. Jej rad słuchał Piłsudski. Była dla swej społecznej sfery niekwestionowanym autorytetem we wszystkich wątpliwościach - politycznych, moralnych, socjalnych.