Pochodziła z kalwińskiej rodziny Bachmanów znanej z niepospolitej ekstrawagancji. Odebrała jedynie wykształcenie domowe. Przygotowywano ją do roli kulturalnej żony stanowiącej ozdobę męża. Jednak wchodzenie w narzucone role nie leżało w niepokornej naturze Lucyny. Po rozwodzie z pierwszym mężem, poślubiła inżyniera Stanisława Ćwierczakiewicza. Stworzyli zgodne, kochające się małżeństwo ale rola przykładnej pani domu nie była jednak zwieńczeniem marzeń energicznej pani Ćwierczakiewiczowej. Wydała swoją pierwszą książkę kucharską: „Jedyne praktyczne przepisy wszelkich zapasów spiżarnianych oraz pieczenia ciast'' a w 1860 roku „365 obiadów za 5 złotych'', książkę, która przyniosła jej uznanie, sławę i duże pieniądze, i przez wiele lat uznawana była za kulinarną biblię polską. Jak na celebrytkę przystało, kierowała się zasadą, że nieważne, jak mówią, ważne, aby mówili, i swoim zachowaniem dostarczała tematów do licznych anegdot. Posiadała wiedzę z zakresu ogrodnictwa, hodowli zwierząt, szycia, finansów. Była sprawnym menedżerem gospodarstwa domowego. Znała się na wszystkim. Znała język niemiecki i francuski. Chodziła do teatru i opery, czytała literaturę piękną i doskonale czuła się w towarzystwie. Przez 30 lat prowadziła dział mody i gospodarstwa domowego w tygodniku „Bluszcz”. Promowała zasady zdrowego odżywiania i gimnastyki. Zalecała spożywanie warzyw i owoców, pisała porady. Organizowała obiady czwartkowe dla literatów, polityków i znanych postaci Warszawy. Opiekowała się więźniami wysyłanymi na Syberię.