Artystka o swoich pracach prezentowanych na wystawie:
Prezentowane na wystawie 3 prace to wybrane spośród 12 grafik składających się na cykl De-Konstrukty.
DE-KONSTRUKTY to cykl prac skomponowanych z symboli i obrazów nawiązujących do urywków myśli, wątków wiadomości, faktów, obrazów i odczuć odnoszących się do osobistych doświadczeń okresu pandemii.
Tytułowe De-konstrukty to złowrogie i niszczycielskie potwory, lub chroniący i wspierający opiekunowie. Zainspirowane zostały legendą o śpiącym rycerzu pod postacią Giewontu, a skomponowane zostały ze zdjęć formacji skalnych.
Sposób konstrukcji kompozycji prac pozwala na ich interpretację jako wizerunki przyjazne bądź złowrogie, w zależności od indywidualnego sposobu postrzegania i wyobraźni odbiorcy. Pozytywne bądź negatywne postrzeganie zależne jest między innymi od kondycji psychicznej i duchowej odbiorcy. Ten dualizm postrzegania rzeczywistości jest nawiązaniem do testu plam Hermanna Rorschacha i stanowi celowy zabieg podkreślający dwoistość odczuć i nastrojów indywidualnych oraz społecznych, który w cyklu De Konstruktów ukazuje kondycję świata wewnętrznego współczesnego człowieka, również za pośrednictwem wkomponowanych w przedstawienia symbolicznych wątków nawiązujących do pandemii Covid-19, w tym: nadmiernego użytkowania zasobów naturalnych, nadmiernej zabudowy, izolacji, społecznego napięcia i protestów, degradacji środowiska naturalnego, itd.
Końcowa interpretacja De-konstruktów może być więc dwojaka, optymistyczna bądź pesymistyczna, ukazuje zmienność postrzegania rzeczywistości i odnosi się tak do świata wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Ich celem nie jest podanie odpowiedzi, ani wywołanie zmiany. Ich celem jest zaintrygowanie i ukazanie czegoś co jest nie spodziewane przez odbiorcę i tylko jemu przed samym sobą uświadomione.