GODZINY OTWARCIA

poniedziałek, niedziela zamknięte

wtorek-sobota 10:00-17:00

WDARZENIA

Ewa Maria Romaniak

Ewa Maria Romaniak – ur. w 1987. Malarka. Absolwentka Wydz. Architektury Politechniki Krakowskiej oraz Wydz. Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (kierunek scenografia). Dyplom ze scenografii obroniony w 2014 roku pod kierunkiem prof. Małgorzaty Komorowskiej. Aneks malarski wykonany w pracowni prof. Teresy Rzepickiej-Kotkowskiej. Stypendystka wymian zagranicznych: VIA University Collage w Danii oraz TEC de Monterrey, Campus Queretaro w Meksyku. Obecnie jest doktorantką na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. Założycielka grupy artystycznej M37A, członek ZPAP oraz SARP. Uczestniczy w wielu wystawach w kraju i za granicą. 

Artystka o swoich pracach prezentowanych na wystawie: 

Prezentowane na wystawie 3 prace to wybrane spośród 12 grafik składających się na cykl De-Konstrukty.
DE-KONSTRUKTY to cykl prac skomponowanych z symboli i obrazów nawiązujących do urywków myśli, wątków wiadomości, faktów, obrazów i odczuć odnoszących się do osobistych doświadczeń okresu pandemii. 

Tytułowe De-konstrukty to złowrogie i niszczycielskie potwory, lub chroniący i wspierający opiekunowie. Zainspirowane zostały legendą o śpiącym rycerzu pod postacią Giewontu, a skomponowane zostały ze zdjęć formacji skalnych. 
Sposób konstrukcji kompozycji prac pozwala na ich interpretację jako wizerunki przyjazne bądź złowrogie, w zależności od indywidualnego sposobu postrzegania i wyobraźni odbiorcy. Pozytywne bądź negatywne postrzeganie zależne jest między innymi od  kondycji psychicznej i duchowej odbiorcy. Ten dualizm postrzegania rzeczywistości jest nawiązaniem do testu plam Hermanna Rorschacha i stanowi celowy zabieg podkreślający dwoistość odczuć i nastrojów indywidualnych oraz społecznych, który w cyklu De Konstruktów ukazuje kondycję świata wewnętrznego współczesnego człowieka, również za pośrednictwem wkomponowanych w przedstawienia symbolicznych wątków nawiązujących do pandemii Covid-19, w tym: nadmiernego użytkowania zasobów naturalnych, nadmiernej zabudowy, izolacji, społecznego napięcia i protestów, degradacji środowiska naturalnego, itd. 
Końcowa interpretacja De-konstruktów może być  więc dwojaka, optymistyczna bądź pesymistyczna, ukazuje zmienność postrzegania rzeczywistości i odnosi się tak do świata wewnętrznego, jak i zewnętrznego. Ich celem nie jest podanie odpowiedzi, ani wywołanie zmiany. Ich celem jest zaintrygowanie i ukazanie czegoś co jest nie spodziewane przez odbiorcę i tylko jemu przed samym sobą uświadomione.


Ewa Maria Romaniak

1 / 5

DO GÓRY

Serwis wykorzystuje pliki cookies. W dziale Polityka Prywatności mogą Państwo przeczytać o zasadach ich używania oraz ustawieniach przeglądarek internetowych. Korzystając z serwisu akceptują Państwo wymienione w Polityce prywatności postanowienia.