GODZINY OTWARCIA

poniedziałek, niedziela zamknięte

wtorek-sobota 10:00-17:00

WDARZENIA

Jerzy Mierzejewski

PRZENIKANIE CISZY
wystawa czynna od 8 do 27 maja  2015
Te obrazy są malowane tak, jakby tworzyły ramy niezbędne dla egzystencji swego twórcy. Powiedzieć, ze Jerzy Mierzejewski nieustannie myślał, żył swoim malarstwem, to za mało, on był z nim istotnie zespolony,  poszukujący w nim miejsca, gdzie mógłby się schronić, znaleźć harmonię, czystość, przeczucie właściwego porządku świata. Czasem sam pojawia się na swoich płótnach, przyjmując na ogół rolę tułacza, przemierza namalowane przestrzenie, zmierzając ku dalekim malarskim horyzontom. Ale bywa też obserwatorem, z boku, w milczeniu zagląda do opuszczonej pracowni, do ogrodu, ocenia perspektywę drogi, krajobrazu. „(…)sens malarstwa polega na tym, żeby przy pomocy tego, co człowiek widzi, dojść do tego, co niewidzialne – co jest rzeczywistym motorem rzeczy i faktów” – pisał.  Niewidzialne są też uczucia – zdaniem ojca artysty, wybitnego malarza Jacka Mierzejewskiego, najważniejsze w sztuce  - ale wsparte zasadami  rzetelnej dyscypliny i warsztatu malarskiego. Po to, by bez taniego sentymentalizmu czy dosłowności przesycały obraz, jako ożywiająca go tajemnica. 
Wspomina – dom rodzinny, ojca, matkę, proste reguły dziecięcego świata. Świata naznaczonego podziwem dla sztuki ojca –  i cieniem jego choroby. W tym świecie bardzo wcześnie, najpierw w związku z chorobą, ale, jak się okazało już na stałe, zadomowiły się góry: Oto obraz – zimowy pejzaż uśpionej śniegiem Bukowiny, z rytmicznym podziałem pionowych słupów drzew, jasną płaszczyzną śniegu i szarego nieba oraz ciemnymi plamami drewnianych ścian domów. Taki, pozornie zwykły, oszczędny widok zatrzymany w kadrze płótna urasta do idei pejzażu, wydobywając zeń to, co najistotniejsze. Malowana latem „Bukowina zielona” -  to tylko dwie płaszczyzny stłumionych, zamglonych zieleni i błękitu, przecięte w centrum obrazu trójkątem świerka.  Góry bliskie, góry dalekie, mają swoje nazwy i historie. Bukowina, podhalański Szlembark , gdzie wraz z grupą artystów jeździł na artystyczne plenery. A potem Alpy, góra St Victoire z rejonu Aix-en-Provence, słynna, malowana wiele razy przez Cezanne’a, (mistrza artysty) który ukazywał  ją w pełnym świetle wydobywającym rytmiczne przenikanie się zieleni, błękitów i brązu. Mierzejewski woli cienie, mgłę, sprawiające,  że jego malarskie przestrzenie są realistyczne i abstrakcyjne zarazem. Założenia harmonii, geometrycznie uporządkowanego,  bliskiego kubistom widzenia świata, klasycznej kompozycji a jednocześnie senne, przytłumione kolory, cienie, pewna umowność  powodująca odrealnienie malarskich płaszczyzn, nadają obrazom Mierzejewskiego odrębną, osobistą aurę
Ów sposób kompozycji, kadrowania obrazów przekładał również na reguły sztuki filmowania -  zagadnienia plastyki w filmie, których uczył w Łódzkiej Szkole Filmowej. Składały się na to zasady ciągłości plastycznej, cel i środki kompozycji, realizm układu przestrzennego, a przede wszystkim to, jak przez geometrię, matematyczne obliczenia, stosunek bieli do czerni wyrazić harmonię wyższego rzędu. Zapamiętany został jako wspaniały, obdarzony charyzmą profesor, naturalny i bezpośredni, żarliwie oddany swemu powołaniu. Był człowiekiem ciepłym, energicznym, dowcipnym, otwartym na wszystkich, których spotykał. Mówiono o nim, że „jest wszędzie naraz” i „zna wszystkich”. Tęsknota, cisza, nastrój smutku czy melancholii emanujące z jego obrazów, pokazują to, czego nie mówił, co ukryte pod zewnętrzną urodą rzeczy.
Tu, w Zakopanem, na wystawie odbywającej się w trzecią rocznicę śmierci Jerzego Mierzejewskiego, obrazy poświęcone górom znalazły się w centrum uwagi widza. Obok nich pokazano płótna przedstawiające pracownię artysty  oraz kilka rodzinnych portretów. Motyw pracowni, pozornie pustej, ale za pośrednictwem stojących w niej obrazów gromadzącej emocje i refleksje malarza, to jeden z często powtarzanych artystycznych „stanów skupienia”, studium wyizolowanej z codzienności przestrzeni – to, co Mierzejewski nazywał „sztuką milczenia”. Mierzejewski portretował rzadko i tylko najbliższe sobie osoby – brata, żonę, wspomnienie rodziców, siebie samego. Nie potrzebował konkretnej ludzkiej figury, by mówić o człowieku. Wolał metaforę, obraz tego, co niezmienne, co może, dzięki swemu pięknu i wzniosłości  stanowić dlań punkt odniesienia. Jak górski krajobraz…
Zofia Jabłonowska-Ratajska


KALENDARIUM  ŻYCIA I TWÓRCZOŚCI
JERZEGO MIERZEJEWSKIEGO

  • 1917 
Jerzy Mierzejewski urodził się 13 sierpnia w Krakowie jako drugie dziecko artysty malarza Jacka Mierzejewskiego i Stanisławy z Brzezińskich
  • 1919 – 1924
Mierzejewscy zamieszkali w Piotrowicach Małych koło Nałęczowa w domu rodzinnym Brzezińskich. Szczególna atmosfera tego miejsca naznaczonego śmiertelną chorobą ojca na gruźlicę a także kontakt z naturą miały ogromny wpływ na twórczość przyszłego malarza.
  • 1924
Z powodu kuracji ojca rodzina przeniosła się do Otwocka

  • 1925
28 lutego w Otwocku zmarł ojciec Jerzego Mierzejewskiego

  • 1927
Jerzy z matką oraz z bratem Andrzejem zamieszkali w Warszawie, gdzie Jerzy rozpoczął naukę w I klasie Gimnazjum im. Stanisława Staszica
 
  • 1929-1939
Wakacje z bratem w Szlembarku, gdzie poznali warszawskie środowisko artystyczne m.in. Mieczysława Kotarbińskiego i Tadeusza Kulisiewicza. Artysta wielokrotnie tam powracał i malował to miejsce.

  • 1937-1939
Studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowni prof. Mieczysława Kotarbińskiego.

  • 1939
Wyróżnienie na wystawie szkolnej w Akademii.
Z wakacji spędzonych w Piotrowicach wrócił tuż przed wybuchem wojny do Warszawy.
Na apel Umiastowskiego 9 września bracia opuścili Warszawę i osiedlili się w 
wydzierżawionych Piotrowicach. 27 października w Warszawie zmarła matka artysty.

  • 1939-1943
Bracia dzielą czas na prace gospodarskie i malowanie. Powstały wówczas liczne portrety oraz martwe natury. W 1942 Artysta wziął udział w konspiracyjnej wystawie w prywatnym mieszkaniu przy ul. Hożej w Warszawie.

  • 1944
Brat Andrzej został aresztowany przez NKWD. Dzięki wstawiennictwu Jerzego dopiero w lutym 1946 r. udało się go zwolnić z obozu w Orszy.

  • 1944-1946
Artysta prowadził aktywne życie pomiędzy Piotrowicami, Warszawą i Lublinem.
Pracował w redakcjach „Czytelnika”, „Wsi”, „Kuźnicy” i „Odrodzenia”.
Wziął udział w organizacji Związku Polskich Artystów Plastyków w Lublinie i w Łodzi.

1946

Pierwsza indywidualna wystawa Jerzego Mierzejewskiego w Galerii Miejskiej w Łodzi.
W tym roku Jerzy i Andrzej opuścili ostatecznie Piotrowice i przeprowadzili się do Krakowa.

  • 1950-1958
Artyści przenieśli się na stałe do Warszawy, gdzie w lutym wzięli udział w Wystawie Prac Malarskich w Klubie Młodych Artystów i Naukowców

  • 1950
Jerzy poślubił Krystynę Sznerr (zm. w 1944), śpiewaczkę, aktorkę, później reżyserkę teatralną i telewizyjną, z którą ma syna Rafała (ur. 1958) i córkę Gabrielę (ur. 1959)

  • 1950 – 1975
Pracował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Początkowo wykładał rysunek, a od 1954 r. zagadnienia plastyki w filmie.
Od 1961 r. pełnił funkcję dziekana Wydziału Operatorskiego, później dziekana Wydziału Reżyserii Filmowej i Telewizyjnej, a w latach 1974-1975 prorektora Szkoły. W latach 1950-1956 był doradcą do spraw plastyki prezesa Centralnego Urzędu Kinematografii, a od 1961 Studia Małych Form Filmowych „Semafor” i „Miniatury”. W 1966 r. otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki za działalność pedagogiczną. W 1976 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym, a w 1990 profesorem zwyczajnym. W tym czasie powstały jego prace teoretyczne dotyczące filmu oraz filmy artystyczne i dokumentalne, a także scenariusze.

  • 1950-1958
Oprócz działalności pedagogicznej artysta stale malował, a także wspólnie z bratem realizował w ramach utworzonego w 1955 r. „Zespołu 12” projekty sztuki użytkowej i dekoracyjnej. Od 1970 wspólnie prowadzili pracownię gobelinów w Warszawie.

  • 1956-1958
Wiele podróżował, przebywał we Francji i Włoszech oraz Wiedniu, Berlinie, Dreźnie i Londynie.

  • 1968
Indywidualna wystawa Jerzego Mierzejewskiego w Domu Artysty Plastyka w Warszawie.
 
  • 1968-1970
Indywidualne prezentacje w Stanach Zjednoczonych. 
1968 - Bognar Gallery w Los Angeles
1970 - Bognar-Lecocque Gallery w Hollywood
1970 - Canoga Mission Gallery w Los Angeles
Uczestniczył również w wystawach zbiorowych
1969 - 8th Annual Exhibition and Sale w Westwood Village
1970 – The Selective Eye w the Crown Tower Gallery w Los Angeles

  • 1969-1988
Jerzy Mierzejewski nawiązał bliskie kontakty artystyczne z Holandią i Belgią. Dużo malował i miał wiele wystaw:
1970 - Ratusz Oisterwijk
1971 - Galeria „ De zon” w Antwerpii
1972 - Galeria „Siau” w Amsterdamie
1974 - Galeria Willy Schoots w Eindhoven 
1977 - Galeria “De ark” w Boxtel
1978 - Galeria “De ark” w Boxtel
1980 - Muzeum s’Hertogensbosch
1982 - Veldhoven Interieurs te Bilthoven
1987 – Singer Museum w Laaren

  • Od 1975 
Prowadził pracownię w Harlemie. Jego twórczość znalazła duże uznanie w Holandii, gdzie została wydana w 1987 r. monografia artysty napisana przez krytyka sztuki Hansa Redekera

  • 1988
W galerii Ars Polonia w Dusseldorfie odbyła się wystawa indywidualna malarza
Od 1989
Artysta mieszka i pracuje w Warszawie. Miał wiele wystaw indywidualnych m.in. w:
1992 - Galeria ZPAP w Warszawie
1993 - Pałac Sztuki w Krakowie
1995 - Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Olsztynie
1966 - Galeria Studio w Warszawie
1997 - Galeria Tumut w Toruniu
1998 - Galeria Domu Artysty Plastyka w Warszawie
1998 - Muzeum Historii Miasta Łodzi
1998 - Pałac Opatów w Gdańsku - Oliwie
1998 - Galeria Stara BWA w Lublinie
2000 - Galeria Kordegarda w Warszawie
2001 - Galeria Karowa w Warszawie
2003 - Mała Galeria Państwowego Liceum Plastycznego w Nałęczowie

  • 1993 i 1996
Jerzy Mierzejewski otrzymał stypendium Fundacji Pollocka

  • 1998 
Został laureatem nagrody im. Jana Cybisa za rok 1997

  • 2002
Zainicjował utworzenie Fundacji Malarstwa Europejskiego „ Pro Picturae”

  • 2003
Został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

  • 2004
Wspólna wystawa Jacka, Andrzeja i Jerzego Mierzejwskiego w Muzeum Narodowym w Warszawie

  • 2004/2005
„Dziedziniec Sztuki” Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie

  • 2006
Uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze” Gloria Artis. Senat PWSFTviT w Łodzi nadał prof. Jerzemu Mierzejewskiemu najwyższą godność akademicką – Doktorat Honoris Causa.

  • 20 III – 19 V 2007 
wystawa: „Ślady“ w Galerii Art New Media, Warszawa

  • 20 IV 2007 
Ssesja naukowa poświęcona twórczości J.M. zorganizowana przez Zakład Filozofii Kultury UW i ASP w Warszawie, Aula ASP w Warszawie 

  • 23 – 30 IV 2007 
wystawa: „Jerzy Mierzejewski“ w Auli Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie

  • 2-30 VI 2008 
wystawa: „Jerzy Mierzejewski – malarstwo“ w Galerii MM, Chorzów

  • 2008 
„Sztuka milczenia” film, reż. Rafaela Lewandowskiego poświecony Jerzemu Mierzejewskiemu

  • 9 X – 8 XI 2009 
Wystawa: „Jerzy Mierzejewski – malarstwo“ w Galerii Ślad, Ełckie Centrum Kultury, Ełk

  • 25 V – 29 VI 2010 
Wystawa: „Jerzy Mierzejewski“ w Galerii „Od czasu do czasu“, Gdynia

  • 14 VI 2012
ŚMIERĆ W WARSZAWIE

  • 14 VI – 14 VII 2012 
wystawa: „Jerzy Mierzejewski – malarstwo“ w Muzeum Kinematografii, Łódź

  • 28 XI 2012 – 28 II 2013 
Wystawa:  „Jerzy Mierzejewski. Dzieła nieznane“, Galeria Klimy Bocheńskiej, Warszawa

  • 19 VII -18 VIII 2013 
Wystawa: „Jerzy Mierzejewski. Maluję to czego mi brak...“ w Płockiej Galerii Sztuki, Płock

  • 26 V – 29 VI 2014
Wystawa: Jerzy Mierzejewski w Galerii Opera, Warszawa


DO GÓRY

Serwis wykorzystuje pliki cookies. W dziale Polityka Prywatności mogą Państwo przeczytać o zasadach ich używania oraz ustawieniach przeglądarek internetowych. Korzystając z serwisu akceptują Państwo wymienione w Polityce prywatności postanowienia.